تغییرات گسترده در پیش‌بینی‌های قیمت نفت توسط بانک‌های سرمایه‌گذاری و آژانس‌های رتبه‌بندی تا سال 2022، از 65 دلار در هر بشکه به دلیل نگرانی‌های تقاضای ناشی از رکود اقتصادی جهانی، تا 380 دلار در هر بشکه به دلیل نگرانی‌های عرضه به دلیل جنگ روسیه و اوکراین. تولید نامشخص اوپک پلاس، ناظران صنعت را وادار می کند که بپرسند "این پیش بینی ها چقدر واقعی هستند؟"
در اوایل ماه جولای، تحلیلگران JPMorgan Chase هشدار دادند که اگر روسیه تولید نفت خام خود را در پاسخ به تحریم‌های G7 کاهش دهد، قیمت جهانی نفت ممکن است به 380 دلار در هر بشکه برسد.
بر اساس گزارش بانک آمریکا، قیمت نفت بسته به اتفاقات بعدی در بازارهای جهانی ممکن است افزایش یا کاهش یابد.
این بانک با پیش‌بینی اینکه چنین سقوطی باعث قیمت‌ها می‌شود، گفت: «فشارهای تورمی فزاینده از غذا، انرژی و خدمات، همراه با افزایش سریع نرخ بهره، نشان می‌دهد که تقاضای نفت تا سال آینده برای بهبود کامل به سطوح قبل از همه‌گیری تلاش خواهد کرد.»تا بیش از 30 درصد از سطوح فعلی کاهش یابد.
با این حال، این بانک هشدار داد که اگر تحریم‌های اروپا تولید نفت روسیه را به زیر 9 میلیون بشکه در روز برساند، قیمت نفت ممکن است به 150 دلار در هر بشکه برسد.
طبق آخرین پیش بینی خود، رتبه بندی فیچ پیش بینی کرد که نفت برنت در سال 2022 به طور متوسط 105 دلار در هر بشکه خواهد بود، زیرا انتظار می رود صادرات روسیه در نیمه دوم سال تحت فشار فزاینده ای قرار گیرد، زیرا اتحادیه اروپا به ممنوعیت واردات جزئی نفت خام روسیه نزدیک می شود. 5 دسامبر موثر است.
آژانس رتبه بندی همچنین پیش بینی می کند که قیمت نفت برنت در سال 2023 حدود 100 دلار در هر بشکه خواهد بود.
با این حال، گروه اوپک با فیچ مخالف است و روز سه شنبه در گزارش ماهانه نفت خود پیش بینی کرد که درگیری در اوکراین در نیمه دوم سال بیشتر تشدید نخواهد شد و بنابراین هرگونه تغییر در صادرات سوخت فسیلی از روسیه به اروپا باعث ایجاد انرژی مادی نخواهد شد. کمبود برای منطقه یورو در آن دوره.
به دنبال آن، S& P Global Ratings پیش بینی کرد که برنت در سال 2022 به بشکه ای 106 دلار و در سال 2023 به 90 دلار در هر بشکه برسد.
آژانس اطلاعات انرژی ایالات متحده (EIA) در چشم انداز کوتاه مدت انرژی خود در جولای اعلام کرد که پیش بینی می کند نفت برنت در سال 2022 به طور میانگین به 104 دلار در هر بشکه و تقریباً 94 دلار در سال 2023 برسد.
سیتی گروپ نزولی هشدار داد که در صورت وقوع رکود فلج کننده تقاضا، نفت خام ممکن است تا پایان سال جاری به بشکه ای 65 دلار و تا پایان سال 2023 به 45 دلار سقوط کند.
-قیمت ها در مسیر کاهش
هفته گذشته برنت فقط یک ماه پیش به زیر 98 دلار در هر بشکه از اوج بالاتر از 120 دلار در هر بشکه کاهش یافت زیرا ترس از رکود اقتصادی در بین بازرگانان گسترش یافت.
آریل کوهن ، مدیر برنامه انرژی ، رشد و امنیت در مرکز بین المللی مالیات و سرمایه گذاری (ITIC) ، به چندین عامل اشاره کرد که باعث افزایش عدم اطمینان و نوسانات بازار می شود.
به گفته کوهن ، که همچنین عضو ارشد شورای آتلانتیک است ، ترس از رکود اقتصادی ، اختلال در جریان نفت روسیه و سؤالات مربوط به تولید اوپک+ به این عدم قطعیت ها کمک می کند و باعث ایجاد اختلافات عظیمی در پیش بینی قیمت نفت می شود.
کوهن با بیان اختلال در عرضه نفت روسیه ، گفت که آنها "به دلیل جنگ روسیه و اوکراین ، تحریم از اروپا و همچنین مشکلات حمل و نقل از بنادر روسیه ، مسائل بیمه و استفاده از کشتی هایی که کشورهای غربی سعی در کاهش یا کاهش دارند ، رخ داده است. وقتی روسیه می آید کم می شود. "
از بین تمام پیش بینی ها ، کوهن معتقد است که پیش بینی S& P Global Ratings از جمله دقیق ترین ، به ویژه پیش بینی 90 دلار در هر بشکه در سال آینده است.
کوهن گفت که انتظار می رود پس از سفر چهار روزه رئیس جمهور ایالات متحده جو بایدن به خاورمیانه از جمله عربستان سعودی ، که در طی آن ، شاهزاده ولیعهد سعودی ، محمد بن سلمان ، گفت که این پادشاهی به دنبال افزایش تولید نفت خود از حدود 11 میلیون بشکه است. در روز (BPD) تا 13 میلیون BPD.
کوهن گفت: "این تأثیر قابل توجهی خواهد بود."
گروه OPEC+ قرار است جلسه ماهانه خود را در تاریخ 3 آگوست برگزار کند که آنها در مورد رژیم خروجی ماه آینده تصمیم بگیرند.
کوهن اظهار داشت که روغن همیشه در دسترس خواهد بود "این دقیقاً روی کتاب ها نیست" حتی اگر اوپک با افزایش آهسته تولید موافقت کند.
وی گفت: "همیشه اعضای اوپک وجود دارند که از طریق درب پشتی در بازار سیاه می فروشند. بنابراین ، بین همه اینها ، من شاهد کاهش بیشتر ، اما نه چشمگیر ، شاید به 85-90 دلار محدوده ، که از نظر تاریخی ، با توجه به تورم دلار ، قیمت بزرگی نیست. "
کوهن تأکید کرد که عدم اطمینان شدید و نوسانات قیمت نفت ، پیش بینی قیمت ها در کوتاه مدت بسیار سخت است.
ما نمی دانیم که چگونه جنگ ادامه خواهد یافت. ما نمی دانیم که آیا قرار است تشدید جنگ وجود داشته باشد ، که باعث ایجاد تحریم ها و تحریم های ثانویه بیشتر می شود. ما نمی دانیم که آیا جنگ ممکن است متوقف شود ، اگر جنگ به نوعی توافق برسد و منجر به ناوبری بیشتر به دریای سیاه شود ، زیرا ما همچنین نگرانی در مورد صادر شدن دانه داریم. بنابراین ، آنها ممکن است خوب بگویند ، اگر می خواهید دانه رشد کند ، اجازه دهید روغن ما از دریای سیاه نیز صادر شود. "
- ‘انحراف گزاف از 100 دلار در سطح قیمت بشکه آسان نیست"
Dimitrios Makousis ، یک تحلیلگر تحقیق در استراتژی بین المللی ، انتظارات تقاضای بیشتری را در سالهای آینده پیش بینی می کند ، و افزود که اشتیاق پس از فاکتور مردم برای حرکت ، بازگشایی اقتصاد چین و موجودی های کم همگی می توانند در سالهای 2022 و 2023 از عوامل حمایت کننده باشند.
با این حال ، ماكوسیس اظهار داشت كه افت شدید به 45 دلار در هر بشکه احتمالاً در حال حاضر به نظر نمی رسد.
وی گفت: "اگرچه ترس از رکود اقتصادی باعث می شود سرمایه گذاران در برابر ریسک و بازارهای مالی از بین بروند ، اما انحراف گزاف از 100 دلار قیمت هر بشکه آسان نیست."
در حالی که هشدار در مورد شرایط پیچیده از طرف عرضه ، نشان می دهد که شوک عرضه می تواند در راه باشد ، Makousis به پیامدهای شدیدی اشاره کرد ، از جمله "بحران سیاسی لیبی که درگیری های مدنی با درگیری ها ، کاهش برق و انسداد مزارع نفتی وجود دارد. اعتصاب کارگران نفتی دریایی در نروژ ؛اعتراضات در Equador که ممکن است تولید نفت را مختل کند. مالیات های بادگیر به محصولات نفتی و نفتی که سرمایه گذاران را فریب می دهند. ظرفیت و دشواری کم مصرف اوپک در تقویت تولید-تلاش های-با توجه به تلاش برای این منظور-و ظرفیت پالایش محکم. "
علاوه بر این ، Makousis گفت که عدم اطمینان در مورد جنگ اوکراین ، اثربخشی تحریم های غربی بر روسیه و توانایی روسیه برای حفظ تولید نقش تعیین کننده ای در این که آیا قیمت ها در سطوح پایین تر تثبیت می شوند یا اگر به دلیل قطع احتمالی افزایش یابد - بازی خواهد کر د-در مورد اسلحه سازی تأمین نفت روسیه.
Makousis با توصیف آن به عنوان "جنگ جذابیت" ، گفت که مبارزه قدرت بین روسیه و غرب ، مقاومت و ثبات در بازارهای انرژی را آزمایش می کند.
Makousis تأکید کرد که سایر عوامل مهم در بازی ، تخریب سرمایه گذاری بالادست به دلیل سیاست های انتقال انرژی ، مالیات بر نیازهای زیست محیطی و محیط زیست ، اجتماعی و حاکمیتی (ESG) است.
وی معتقد است که خصومت نسبت به شرکتهای نفتی ممکن است به تولید و پالایش ظرفیت آسیب برساند "تا جایی که اصلاح سیستم جهانی نتواند به سطوح مورد نیاز برای جبران خسارت سریع آن عرضه برسد."
وی گفت: "این عامل ، نه برخی از بازی های مالی یا اختلال کوتاه مدت بلکه یک استراتژی بلند مدت ، هنگام طراحی سیاست های انتقال انرژی باید به طور جدی مورد توجه قرار گیرد."
