در پست قبلی من به طور خلاصه ماجراهای اخیر خود را در فضای Defi و نحوه ایجاد یک مبادله گزینه های غیرمتمرکز آزمایشی در اتریوم با برنامه نویسی استحکام شرح داده ام. اگر هنوز آن را نخوانده اید ، برای زمینه بیشتر لینک زیر را دنبال کنید:

در این پست می خواهم در مورد استخرهای نقدینگی صحبت کنم. به طور خاص در مورد استخر نقدینگی مبتنی بر درون یابی خطی که من برای مبادله گزینه های آزمایشی خود تهیه کرده ام ، کد منبع و مستندات مختصر که می توانید در مخزن GitHub پروژه پیدا کنید:

ابتدا به یاد می آوریم که یک استخر نقدینگی و هدفی که در آن ارائه می شود (اگر در حال حاضر با آن خانوادگی هستید ، به جلو بروید). سپس من پیشنهاد استخر نقدینگی خطی خطی خود را ارائه می دهم و نحوه عملکرد آن را توضیح می دهم ، این مزایا و معایب است.

استخر نقدینگی چیست؟

استخر نقدینگی یک قرارداد هوشمند است که بودجه ای از ارائه دهندگان نقدینگی افراد را که در آن زمان برای تسهیل معاملات غیرمتمرکز استفاده می شود ، جمع می کند. همانطور که از این نام نشان می دهد استخرهای نقدینگی "نقدینگی" را به بازار ارائه می دهند ، یعنی آنها این امکان را برای معامله گران فراهم می کنند که بتوانند بدون ایجاد تغییر چشمگیر در قیمت دارایی ، و بدون قرار دادن معامله گران به قیمت های ناعادلانه ، به سرعت خرید یا بفروشند. یکی از عواقب عدم نقدینگی.

استخرهای نقدینگی DEFI به عنوان یک راه حل نوآورانه و خودکار برای پرداختن به چالش نقدینگی در صرافی های غیرمتمرکز ظاهر شدند. آنها جایگزین مدل کتاب سفارش سنتی مورد استفاده در مبادلات سنتی (مانند NYSE) می شوند که برای اکثر سیستم عامل های رمزنگاری قابل اجرا نیست ، عمدتاً به دلیل ماهیت بسیار قابل تغییر آنها ، یعنی در مورد چند صدها میلی ثانیه یک کتاب سفارش کامل می تواندتغییر در نتیجه سفارشات ایجاد ، به روزرسانی ، تحقق و لغو ، که به دلیل هزینه های معامله در بستر مانند اتریوم بسیار پرهزینه خواهد بود.

می توان گفت که دستیابی به قیمت گذاری کارآمد از بزرگترین چالش ها برای اجرای یک استخر نقدینگی موفق است. به طور معمول قیمت دارایی با توجه به فشارهای عرضه و تقاضا متفاوت است. اگر قیمت عرضه بیش از حد کاهش یابد ، از آنجا که فروشندگان برای ارائه رقابتی ترین قیمت در مقابل یکدیگر رقابت می کنند. به همین ترتیب اگر تقاضا افزایش یابد قیمت سقف افزایش می یابد ، زیرا خریداران در میان خودشان می جنگند تا بهترین قیمت را برای خرید دارایی ارائه دهند.

چندین مدل ارائه شده است و برای رفع این چالش در DEFI استفاده می شود. استخرهای نقدینگی UNISWAP به طور معروف از فرمول محصول ثابت استفاده می کنند تا به طور خودکار قیمت های ارز رمزپایه را بر روی هر معامله پردازش شده تنظیم کنند. در این حالت ، شرکت کنندگان در بازار با استفاده از فرصت های داوری کوتاه مدت که وقتی قیمت ها از ارزش های ایده آل خود دور می شوند ، از نظر نرخ ارز به بالا/پایین پاسخ می دهند.

با این وجود ، یک مدل قیمت گذاری مبتنی بر عرضه/تقاضا ، مانند UNISWAP ، به نظر من برای گزینه های قیمت گذاری مناسب نیست ، زیرا قیمت گزینه کاملاً نتیجه فشارهای عرضه و تقاضا نیست ، بلکه مستقیماً به قیمت زیرین آن بستگی دارد. این مشاهده به من انگیزه داد تا یک مدل استخر نقدینگی مبتنی بر درون یابی خطی را پیشنهاد کنم ، همانطور که در بخش بعدی خواهیم دید.

استخر نقدینگی درون یابی خطی

نمودار زیر نشان می دهد که چگونه استخر نقدینگی درون یابی خطی در محیط تجارت مبادله گزینه ها ، نحوه تعامل نمایندگان بازار با آن قرار می گیرد و زمینه ای را در مدل قیمت گذاری استخر فراهم می کند:

نمایندگان بازار

در یک طرف جدول ، ما معامله گران گزینه هایی داریم که با خرید گزینه های آن از طریق آن یا فروش گزینه ها به آن ، با استخر تعامل دارند. استخر ابتدا قیمت هدف را برای گزینه ای بر اساس پارامترهای قیمت گذاری داخلی خود محاسبه می کند (بیشتر در مورد آن دوم) و سپس برای استخراج قیمت خرید بالاتر از قیمت هدف ، یک گسترش ثابت در بالای آن اعمال می کند و قیمت زیر قیمت هدف را می فروشد. این گسترش را می توان آزادانه توسط اپراتور استخر تعریف کرد و برای اطمینان از سودآوری استخر باید به اندازه کافی بالا باشد ، اما خیلی زیاد نیست که معامله گران را از بین ببرد.

در زیر امضاهای عملکرد استحکام موجود برای معامله گران برای تعامل با استخر وجود دارد:

• عملکرد QueryBuy یک نماد گزینه دریافت می کند و قیمت "خرید" تنظیم شده و حجم موجود را برای معامله گران برای خرید از استخر باز می گرداند
• به همین ترتیب عملکرد querysell یک نماد گزینه دریافت می کند و قیمت "فروش" تنظیم شده را باز می گرداند و حجم موجود استخر قادر به خرید از معامله گران است
• سپس معامله گران می توانند با عملکرد خرید برای خرید نشانه های گزینه ای که نماد گزینه را مشخص می کنند ، از قیمت "خرید" ، حجم مورد نظر و آدرس stablecoin که به عنوان پرداخت استفاده می شود ، تماس بگیرند
• یا برای دریافت پرداخت برای نشانه های گزینه ای که به استخر به فروش می رسد ، با عملکرد فروش تماس بگیرید ، قیمت "فروش" و حجم انتقال توکن گزینه از پیش تأیید شده را پرسیده اید

در آن طرف جدول ما ارائه دهنده نقدینگی داریم. آنها با واریز وجوه به آن که برای استفاده از آن استفاده می شود ، با استخر تعامل می کنند که برای نوشتن نشانه های گزینه جدید برای فروش به معامله گران و II) تخصیص سرمایه برای خرید نشانه های گزینه خرید از معامله گران اختصاص می دهند.

در زیر عملکرد استحکام ارائه دهندگان نقدینگی باید برای تهیه بودجه به استخر تماس بگیرند:

ارائه دهندگان نقدینگی در ازای واریز نشانه های سازگار با StableCoin به دنبال یک استراتژی ارزیابی "پس از پول" ، یعنی متناسب با سهم آنها در کل سرمایه اختصاص داده شده در استخر از جمله ارزش مورد انتظار موقعیت های گزینه باز ، نشانه های استخر دریافت می کنند. این امر به ارائه دهندگان نقدینگی جدید اجازه می دهد تا در هر زمان و بدون آسیب به ارائه دهندگان از پیش موجود وارد استخر شوند.

وجوه در استخر قفل می شوند تا اینکه به تاریخ انحلال از پیش تعریف شده برسند ، پس از آن استخر عملیات را متوقف می کند و سود به ارائه دهندگان نقدینگی متناسب با مشارکت آنها در کل خدمات استخر توزیع می شود.

با این وجود ، از آنجا که استخر نشان داده شده است ، ارائه دهندگان نقدینگی در صورت نیاز به بازپرداخت بودجه خود ، می توانند نشانه های استخر خود را در بازار آزاد تجارت کنند.

مدل قیمت گذاری

استخر دارای ساختار داده پارامترهای قیمت گذاری برای هر گزینه قابل معامله است ، همانطور که در زیر نشان داده شده است ، که حاوی یک منحنی قیمت گذاری گسسته شده محاسبه شده از زنجیره ای بر اساس یک مدل قیمت گذاری گزینه سنتی (مثال: مونت کارلو) است که در ذخیره استخر "بارگذاری" شده است. عملکرد قیمت گذاری استخر قیمت زیرین را دریافت می کند (از فید قیمت زیرین) و زمان بندی فعلی به عنوان ورودی ، سپس منحنی گسسته را برای به دست آوردن قیمت هدف مورد نظر درون یابی می کند. این ، فقط ریاضی ساده است.

به پارامترهای T0 و T1 توجه کنید ، که به ترتیب ، جدول زمانی شروع و پایان برای درون یابی را تعریف می کنند. همچنین به بردار X توجه کنید ، که حاوی نقاط قیمت زیرین و بردار Y است که حاوی نقاط قیمت گزینه از پیش محاصره شده برای هر دو زمان شروع T0 و Timestamp T1 پایان است (مثال زیر را ببینید). این چهار متغیر سطح دو بعدی را که قرارداد استخر برای محاسبه قیمت گزینه از آن استفاده می کند ، تعریف می کنند.

این مثال قطعه نقاط قیمت را برای گزینه فراخوان ETH فرضی با قیمت اعتصاب 1. 500 دلار آمریکا و یک دوره درون یابی از 7 روز تا بلوغ و پایان 6 روز به بلوغ تعیین می کند و در نتیجه سطح قیمت گذاری در زیر ترسیم می شود:

با پیروی از این رویکرد ، ریاضیات سنگین تر از زنجیره ای انجام می شود ، زیرا اجرای یک شبیه سازی مونت کارلو یا هر روش قیمت گذاری گزینه دیگر در اتریوم ، و در واقع هدر دادن سرمایه ، به عنوان درون یابی یک گسسته از پیش پردازش شده ، بسیار غافلگیر خواهد بود. CURVE با تلاش محاسباتی بسیار کم زنجیره ای به نتایج نهایی مشابه می رسد.

مزایای

در زیر چند دلیل ارائه می دهم که چرا معتقدم این رویکرد برای معامله گران گزینه و ارائه دهندگان نقدینگی جذاب خواهد بود:

• تغییرات در قیمت زیرین فوراً در قیمت گزینه منعکس می شود ، به این معنی که استخر در معرض داوری قرار نمی گیرد که در غیر این صورت سودهای آن را کاهش می دهد و معامله گران می توانند مطمئن باشند که هنگام تعامل با استخر ، قیمت های شفاف و شفاف می شوند.
• لغزش صفر ، از آنجا که قیمت گزینه ها به فشارهای پیشنهاد/تقاضا بستگی ندارد ، و تجارت حجم گزینه های بزرگتر را ساده تر می کند.
• مدل قیمت گذاری سبک ، به یک استخر واحد اجازه می دهد تا چندین نماد را تجارت کند ، که به طور بالقوه می تواند به دلیل اثرات تنوع ، نوسانات بازده استخر را کاهش دهد.

معایب

من همچنین برخی از مضرات عملیاتی/ساختاری این طرح را می بینم:

• ضرورت به روزرسانی پارامترهای قیمت گذاری به طور منظم ، احتمالاً روزانه ، برای جلوگیری از محاسبه قیمت استخر با استفاده از منحنی قیمت گذاری منسوخ که منجر به ناکارآمدی قیمت گذاری می شود.
• وابستگی به اوراکل های قیمت اصلی. در حالی که قیمت گزینه به خودی خود مشمول دستکاری مستقیم نیست ، می توان به جای آن ، می تواند دستکاری در قیمت زیرین قیمت را امتحان کند ، از این رو اهمیت اتخاذ اوراکل های قابل اعتماد.
• نیاز به یک اپراتور برای نظارت بر عملیات استخر مانند ثبت گزینه های قابل معامله ، به روزرسانی پارامترهای قیمت گذاری و تعریف گسترش فروش.

افکار پایانی

این طراحی استخر نقدینگی خطی خطی به محیط تبادل گزینه های غیر متمرکز ارائه شده در پست وبلاگ قبلی من اضافه می کند. این برنامه به عنوان یک مؤلفه مستقل جدا شده با اهداف بهره وری قیمت گذاری ، انعطاف پذیری عملیاتی و قابلیت توسعه در ذهن اجرا شده است.

من معتقدم که ، پس از استقرار ، این استخر برای هر دو معامله گران جذاب خواهد بود ، که به قیمت های کارآمدتر با لغزش صفر و ارائه دهندگان نقدینگی دسترسی خواهند داشت ، که با توجه به اینکه پیشنهاد گزینه های متنوع به آن اضافه می شود ، نوسانات کمتری را در بازده آنها تجربه می کنند. استخر.

مراحل بعدی برای این پروژه عبارتند از: پشتی استخر نقدینگی برای اعتبار بیشتر مدل آن و تخمین پارامترهای مناسب برای راه اندازی. بهینه سازی کد استحکام برای کاهش مصرف گاز ؛و توسعه جلوی DAPP برای دسترسی به مبادله در دسترس برای توسعه دهندگان. گوش به زنگ باشید!